Problemen met andere theorieën over een oude aarde

by | sep 5, 2023 | Dinosaurussen, Ouderdom van de aarde, Theologie, Zondvloed

Problemen met andere theorieën over een oude aarde

De verschillende theorieën van het oude-aarde creationisme hebben elk hun eigen problemen. De volgende voorbeelden maken dit wel duidelijk.

schema theorieën oude-aarde creationisme

Er zijn nog veel meer problemen die elk van deze theorieën met zich meebrengt, zowel Bijbelse als wetenschappelijke problemen. Maar deze voorbeelden zouden genoeg moeten zijn om een punt te maken.

Dood vóór de zonde

Dit is misschien wel het grootste probleem bij elke oude-aarde scheppingsleer. De Bijbel maakt het heel duidelijk dat er absoluut geen dood was voordat Adam zondigde. Romeinen 5:12 luidt: “Daarom, zoals door één mens de zonde in de wereld is gekomen, en door de zonde de dood…” 1 Korinthe 15:21 luidt: “Want omdat de dood er is door een mens (Adam), is ook de opstanding van de doden er door een mens (Jezus).” Deze passages gaan voornamelijk over de menselijke dood, maar het is eveneens helder, uit Romeinen 8, dat de zonde de hele schepping heeft aangetast. De Bijbel toont duidelijk aan dat dieren pas doodgingen na Adams zonde. Dit zullen we nu verder uitleggen.

Elke variatie van het oude-aarde creationisme plaatst dood, bloedvergieten, ziekte en lijden vóór de zonde van Adam. De Bijbel leert ons echter dat alles “zeer goed” was (Gen. 1:31) toen God het net geschapen had. Zou God alles wat Hij geschapen had “zeer goed” genoemd hebben als dood en lijden er een deel van uitmaakten? Absoluut niet! Vergeet niet dat Jezus zieken genas en doden opwekte. Waarom zou Hij dat doen als deze mensen al in een “zeer goede” staat waren? Dood en lijden maakten geen deel uit van de oorspronkelijke schepping, maar zijn een gevolg van de zondeval van de mens. Verder bewijs hiervoor is het feit dat mensen en dieren oorspronkelijk alleen planten mochten eten (Gen. 1:29-30).

Elke variatie van het oude-aarde creationisme plaatst dood, bloedvergieten, ziekte en lijden vóór de zonde van Adam.

Afgezien van het feit dat het in tegenspraak is met de Bijbel, is er nog een andere reden waarom dit probleem zo ernstig is: het ondermijnt de essentie van de verzoening. Toen Adam zondigde, verhaalt de Bijbel dat God huiden maakte voor Adam en Eva. Dit is de eerste aanduiding van dood in de Bijbel. God doodde een dier (waarschijnlijk een lam of lammeren – hoewel de Bijbel dat niet expliciet vermeldt) om deze vachten te maken. Dit zou een grafische weergave zijn geweest van de gevolgen van Adams zonde. Adam zou voor het eerst gezien hebben hoe er bloed werd vergoten ter boetedoening. Wat een krachtig beeld van de verwoestende gevolgen van de zonde en van de komende Messias. Maar als de wereld al vol dood en bloedvergieten was (zoals oude-aarde creationisten leren), dan was deze actie zinloos. Adam zou er zeker niet uit afleiden dat het loon op de zonde de dood is. Als dood en lijden al in de wereld waren, heeft de zonde vrijwel geen consequenties gehad. Nu deze fundamenten voor het evangelie ondermijnd zijn, waarom kwam Jezus Christus dan naar de aarde om aan het kruis te sterven voor onze zonden? Hij was het ultieme offer, het Lam van God dat de zonden van de wereld wegneemt. Maar als er vóór de zonde dood was, wat deed de zonde dan? Als het deel uitmaakte van de oorspronkelijke schepping, waarom moest Jezus dan Zijn bloed vergieten?

Het oude-aarde creationisme veroorzaakt op dit gebied nog veel meer problemen. Als gevolg van Adams zonde vervloekte God de grond (Gen. 3:17-18) om doornen en distels voort te brengen. Toch vinden we doornen en distels in het fossielenarchief die volgens oude-aarde creationisten miljoenen jaren oud zijn. Waarom zou God de grond vervloeken met doornen als deze al in overvloed op aarde waren? Het klopt gewoon niet en het komt absoluut niet overeen met Gods Woord.

Zon geschapen vóór de aarde

Aangezien elke theorie de evolutionaire tijdschaal van “miljarden jaren” aanvaardt voor de leeftijd van de aarde en het universum, stuiten we op een ander flagrant probleem. Seculiere oorsprongsmodellen van het zonnestelsel (die elk van deze theorieën omarmt) stellen dat de zon vóór de aarde werd gevormd. Maar volgens de Bijbel werd de aarde op dag 1 geschapen en de zon pas op dag 4.

seculier oorsprongsmodel universum

In een poging om dit probleem te omzeilen beweert Dr. Ross dat uit de Bijbel blijkt dat de zon op dag 4 op aarde “verscheen” of zichtbaar werd. Hij gelooft dat de zon al lang voor de aarde bestond. Er is echter geen ruimte voor deze interpretatie in het Hebreeuws. Het Hebreeuwse woord dat in de schepping van de zon (het “grotere licht”) wordt gebruikt is asah, wat “maken” betekent. Dat is iets heel anders dan het Hebreeuwse woord ra’ah, dat vertaald wordt met “verschijnen” (zoals het land in Genesis 1:9). Dit is weer een voorbeeld van hoe men de Schrift verdraait om ze aan te laten sluiten bij eigen, vooropgezette ideeën. Het is essentieel om de Bijbel voor zichzelf te laten spreken in plaats van om onze ideeën in de Bijbel proberen te passen. God heeft onze hulp en wetenschappelijke meningen niet nodig.

De mensen die dit soort combinerende visies aanhangen, vragen zich vaak af waar het licht de eerste drie dagen vandaan kwam. Het directe antwoord is dat de Bijbel dat niet verklaart, maar dat er wel zeker weten licht was. Om op aarde dag en nacht te hebben moet er een gerichte lichtbron zijn, de zon is dus niet persé nodig. De Bijbel is er duidelijk over dat er al vanaf de eerste dag licht was omdat God toen zei: “Laat er licht zijn!” Openbaring 21:22-22:5 geeft een mogelijk antwoord op de vraag. Er staat dat er in het Nieuwe Jeruzalem geen noodzaak is voor de zon omdat Gods heerlijkheid haar zal verlichten. Dit is een mogelijke verklaring voor waar het licht de eerste drie dagen vandaan kwam. Een andere mogelijkheid is dat God een tijdelijke lichtbron heeft gebruikt. Aangezien de Bijbel het ons niet vertelt, moeten we voorzichtig en zeker niet dogmatisch zijn met onze speculaties.

Satan viel voor het einde van de scheppingsweek

Opnieuw creëren combinerende visies een theologisch dilemma. De hiaat-theorie (de ruïne-en-reconstructie versie) leert dat Satan viel en de aarde leidde in een rebellie tegen God voorafgaand aan Genesis 1:2. De andere theorieën leren dood en lijden voorafgaand aan de zondeval. Zij beweren ook dat Satan vóór het einde van de scheppingsweek in opstand kwam. Deze opvatting is om de volgende redenen problematisch.

  • Aan het einde van de zesde dag verklaarde God dat alles wat Hij geschapen had “zeer goed” was. We weten dat Satan op een bepaald moment tijdens de scheppingsweek is geschapen, omdat in Exodus 20:11 staat dat God alles op aarde, in de zee en in de hemelen, in zes dagen heeft gemaakt. Satan is hierbij inbegrepen. Job 38:7 leert dat de engelen zich verheugden toen God de fundamenten van de aarde legde. Dit geeft aan dat de engelen vroeg in de scheppingsweek zijn gemaakt. Ze kunnen niet gevallen zijn voor de zesde dag omdat alles wat God maakte toen nog “zeer goed” was.
  • Ezechiël 28:12-19 suggereert dat Satan in het paradijs was en perfect was “totdat de ongerechtigheid in hem werd gevonden.” Hoe kan Satan volmaakt in de hof van Eden zijn geweest, als hij al lang voordat de hof ooit was geschapen gevallen is?

Dinosaurussen leefden niet samen met de mens

In het algemeen wordt er verondersteld dat dinosaurussen niet samenleefden met de mens. Evolutionisten beweren dat dinosaurussen zo’n 65 miljoen jaar geleden uitstierven. Elk van de combinerende visies leert dit ook. Er kan echter eenvoudig worden aangetoond dat dit niet het geval is.

De Bijbel leert dat landdieren (alles wat op aarde kruipt) op de zesde scheppingsdag werden geschapen – dezelfde dag waarop de mens werd geschapen. Dinosaurussen waren landdieren. De logische gevolgtrekking daaruit is dat mensen en dinosaurussen zeker op hetzelfde moment leefden, zelfs als de Bijbel niet specifiek over dinosaurussen spreekt. De Bijbel beschrijft wel dieren die lijken op dinosaurussen en andere uitgestorven reptielen zoals de Plesiosaurus of vliegende reptielen. (De laatste worden niet geclassificeerd als dinosaurussen, maar zijn even relevant wat betreft de oude-aarde scheppingsleer). In het boek Job vertelt God Job over de Behemoth en de Leviathan. Veel studiebijbels bevatten een aantekening dat dit waarschijnlijk over de olifant, het nijlpaard of de krokodil gaat. Deze aantekeningen zijn, in tegenstelling tot de tekst van de Schrift, niet geïnspireerd. De redacteuren waren duidelijk beïnvloed door de evolutionaire gedachte dat dinosaurussen uitstierven lang voordat de mens in het beeld kwam.

Een kort onderzoek van de passage toont aan dat de aantekeningen in de studiebijbels fout zijn. De beschrijving van het schepsel in Job 40 past perfect bij die van een Sauropoda dinosaurus zoals de Brachiosaurus. Zou de staart van een olifant of nijlpaard iemand doen denken aan een “cederboom” (vers 17)? Hoewel het waar kan zijn dat het woord dat vertaald is als “staart” mogelijk “slurf” betekent, is er nog een probleem. Als het woord “slurf” betekent, waarom staat er dan in Job 40:24 dat dit schepsel een neus heeft? Dat sluit namelijk uit dat de Behemoth een olifant is. De Leviathan wordt beschreven als een organisme dat vuur kan ademen en zichzelf kan verheffen. Wanneer heb je voor het laatst een vuur ademende krokodil gezien? Of een krokodil die zichzelf verheft?

afbeelding van een Brachiosaurus

Brachiosaurus

In januari 2004 ontdekte Dr. Mary Schweitzer zacht weefsel uit een beenbot van een Tyrannosaurus Rex. Hoewel zij gelooft dat het fossiel miljoenen jaren oud is, zijn evolutionisten niet in staat om te verklaren hoe het zachte weefsel zo lang bewaard is gebleven. De vondst is echter in volkomen overeenstemming met de Bijbelse leer dat dinosaurussen op dezelfde dag als de mens werden geschapen.

Honderden culturen over de hele wereld kennen drakenlegenden. De beschrijving van de draak komt vaak overeen met die van dinosaurussen. Dinosauruspictogrammen zijn over de hele wereld gevonden. Hoe konden de mensen in de oudheid van deze wezens weten, aangezien ze geen fossielresten hadden? Daarnaast bestaan er talloze historische verslagen over mensen die tegen draken vechten. Zijn dit allemaal sprookjes of is het mogelijk dat sommige historische gebeurtenissen zijn? Het feit dat deze dingen in talloze culturen over de hele wereld voorkomen, is een sterk argument voor de opvatting dat mensen en dinosaurussen samen leefden.

dinosaurus pictogram in grot       dinosaurus tekening grot

Het idee alleen al dat God miljarden dieren heeft geschapen, miljoenen jaren lang, voordat de mens  verscheen, druist in tegen het ultieme doel van de schepping. In Genesis 1:28 geeft God de mens heerschappij over de hele aarde en haar schepselen. Welke mogelijke reden zou God hebben om wezens als dinosaurussen te maken om ze vervolgens miljoenen jaren te laten lijden en sterven voordat de mens ooit de kans kreeg om van deze prachtige wezens te genieten en ze te bewonderen? Het antwoord is natuurlijk dat Hij het niet op deze manier heeft gedaan. God schiep alle oorspronkelijke soorten dieren én Adam en Eva binnen een tijdsbestek van twee dagen – dag 5 en 6 van de scheppingsweek.

De zondvloed van Noach was geen wereldwijde catastrofe

Volgens de geologie is het grootste deel van de fossielen ofwel afgezet tijdens een wereldwijde vloed of ze zijn in de loop van miljoenen jaren afgezet. Het is geologisch absurd om te veronderstellen dat er een wereldwijde vloed was die geen nieuwe fossielen afzette en ook geen eerdere fossielen verstoorde. Daarom moeten oude-aarde creationisten een wereldwijde vloed ontkennen. Maar de Bijbel maakt duidelijk dat de vloed van Noach wereldwijd was – het water steeg meer en meer op de aarde, zodat alle hoge bergen die onder heel de hemel zijn, bedekt werden (Gen. 7:19). Dit is in detail behandeld in hoofdstuk 5 en 6.

Niet de hele schepping was “zeer goed”

De Bijbel maakt het overduidelijk dat alles “zeer goed” was aan het einde van de scheppingsweek. In Genesis 1 staat zes keer vermeld dat God zag wat Hij gemaakt had en dat het goed was (verzen 4, 10, 12, 18, 21, 25). In vers 31 staat dat alles “zeer goed” was.

Het probleem is dat als één van de andere visies correct is, God ook bedoelde dat dood, ziekte, bloedvergieten, lijden en pijn allemaal “goed” en “zeer goed” waren. Dit komt niet overeen met het karakter van God in de Bijbel. De Bijbel noemt de dood de laatste vijand die vernietigd moet worden (1 Kor. 15:26). Als zodanig kan de dood geen onderdeel zijn geweest van Gods oorspronkelijke schepping. Als God deze dingen “zeer goed” noemde, kunnen we ons afvragen of God wel werkelijk liefdevol is.

Geen symbiotische relaties

Er bestaan talloze relaties tussen bepaalde soorten organismen waarvan de een niet zou kunnen overleven zonder de ander. Sommige planten hebben bijvoorbeeld bepaalde insecten nodig voor hun bestuiving. Diezelfde insecten vertrouwen op de plant als voedselbron.

Als een van de bovenstaande theorieën klopt, dan zijn planten miljoenen jaren vóór de insecten ontstaan. Er zijn veel symbiotische relaties tussen één soort plant en één soort dier of tussen twee soorten dieren. Het is absurd om te geloven dat ze miljoenen jaren zonder elkaar hebben overleefd.

Ander conflict met de volgorde van gebeurtenissen

Het invoegen van enorme tijdperken in het eerste hoofdstuk van de Bijbel staat haaks op de moderne seculiere wetenschappelijke mening over de volgorde van gebeurtenissen. De oude-aarde theorie plaatst reptielen vóór vogels (sommigen beweren dat vogels uit reptielen zijn geëvolueerd), terwijl de Bijbel beweert dat het andersom was. Oude-aarde theorieën beweren dat vissen en zeedieren vóór de vegetatie op het land kwamen, maar ook dat gebeurde volgens de Bijbel andersom. Oude-aarde theorieën plaatsen landzoogdieren vóór walvissen. Ook dit is tegengesteld aan wat de Bijbel beweert. Er zouden nog tientallen andere voorbeelden aangehaald kunnen worden, deze zijn genoemd om aan te tonen dat het onmogelijk is om lange tijdsperioden aan het Bijbelse verslag toe te voegen, zonder de onfeilbaarheid van de Schrift ernstig aan te tasten.

Conclusie

Wanneer men probeert om vreemde ideeën in de Bijbel in te passen, ontstaan er moeilijkheden en tegenstrijdigheden. De Bijbel geeft zichzelf gezag. En heeft geen hulp van feilbare mensen nodig om juist te zijn. God zegt wat Hij bedoelt en bedoelt wat Hij zegt.

Bronvermelding

Dit artikel is met toestemming overgenomen van Answers in Genesis, https://answersingenesis.org/creationism/old-earth/problems-with-other-interpretations/.

Abonneer je op onze maandelijkse nieuwsbrief!