Op 8 november 2020 was het 100 jaar geleden dat dr. Abraham Kuyper overleed. Op 12 november werd herdacht dat het 100 jaar geleden was dat hij begraven werd in Den Haag. Om dit te herdenken verschenen er dit jaar verschenen enkele publicaties over hem en besteden verschillende media aandacht aan hem. In het ‘schepping of evolutie’-debat werd zijn evolutierede van 1899 bekend. Theïstische evolutionisten beweren dat Kuyper ten diepste niet zoveel problemen zou hebben gehad met een kruising tussen de evolutie en het christelijk geloof. Hij zou het open hebben gelaten. Creationisten beweren daarentegen dat deze theïstische evolutionisten Kuyper voor hun kar willen spannen en dat Kuyper wel degelijk problemen had met de evolutietheorie. Hoe zit het?
Over deze evolutierede van Abraham Kuyper is al héél vaak geschreven. Zo schreven drs. Koos van Delden (ook hier), drs. Rafael Benjamin (ook hier), dr. Henk Hofman, Frans Gunnink, Eppie en Jan van Meerten (ook hier) op onze website één of meerdere artikelen hierover. Het loont de moeite om deze stukken te lezen. Vanaf vandaag willen we het getouwtrek rond de visie van dr. Abraham Kuyper als het gaat om onze vroegste geschiedenis eens op een andere manier insteken. Kuyper heeft namelijk véél meer geschreven dan alleen zijn rectorale rede. De komende jaren wil ik, mogelijk met anderen, zijn oeuvre doorlezen. Dat is een flinke opgave. We kijken dan vooral naar hoe Kuyper dacht over schepping, zondeval, zondvloed en de spraakverwarring, maar ook hoe hij aankeek tegen de naturalistische wetenschapsbeoefening in vakgebieden als de biologie en de geologie. In ieder artikel zal, zo objectief mogelijk, één werk van Kuyper bestudeerd en uitgelicht worden. Dat kan een traktaat zijn óf een omvangrijk werk. Hieronder zullen de artikelen die door deze literatuurstudie geproduceerd worden, gerubriceerd worden op jaar van uitgifte. We nemen in een aparte rubriek daaronder ook de biografieën mee die over Kuyper geschreven zijn.
Abraham Kuyper
Abraham Kuyper werd op 29 oktober 1837 geboren in Maassluis en overleed op 8 november 1920 in Den Haag. Hij promoveerde in 1862 aan de Universiteit van Leiden op een proefschrift met als titel ‘Disquisitio historico-theologica, exhibens Johannis Calvini et Johannis à Lasco de Ecclesia Sententiarum inter se compositionem‘. In 1872 richt hij De Standaard op en in 1879 de eerste politieke partij van Nederland (de ARP). In 1880 stichtte hij de Vrije Universiteit. In 1886 leidde hij de Doleantie, een afsplitsing van de Nederlandse Hervormde Kerk. In 1892 fuseerden deze dolerenden met de Christelijke Gereformeerde Kerk en ontstonden de Gereformeerde Kerken in Nederland. Als laatste mijlpaal valt te noemen dat hij van 1901 tot 1905 minister-president van Nederland was.
